Bring back the memory

Materiaal: Staal, hout, kunststof, 

Over zijn sculptuur

Herman Lamers’ kunstwerk Bring Back the Memory bestaat uit een intrigerende combinatie van een treinstel en een monumentale steen. Bij eerste aanblik ogen beide elementen authentiek, maar wie goed kijkt, ontdekt dat ze allebei nep zijn. Het treinstel, geplaatst zonder spoorrails, staat op een ongewone plek te midden van een prachtig park tussen de bomen. De imposante steen blijkt hol te zijn en is vervaardigd uit kunststof. Het kunstwerk roept een dialoog op tussen het natuurlijke en het kunstmatige.
Door moderne middelen wordt de rots teruggebracht naar de natuur, wat doet denken aan grote stenen zoals hunebedden. Deze stenen herinneren aan de oertijd en de geschiedenis van de aarde.
Het kunstwerk roept gedachten en emoties  over verleden en heden op: de drang om dingen terug te willen draaien en het besef dat herinneringen gekoesterd moeten worden.
Lamers laat met dit werk zien hoe wij als mensen proberen het verleden vast te houden en hoe we er betekenis aan geven in een constant veranderende wereld.

Over het werk van Herman

Toelichting op zijn beeldende werk door Sandra Smets:
Het werk van Herman Lamers concentreert zich op een concrete vraagstelling over en met de ruimte, waarin het kunstwerk komt. De menselijke ontmoeting met de wereld staat daarbij centraal. Abstractie, realisme en poëzie gaan samen in vorm- en materiaalkeuze. Wie hem, door die vaak figuratieve aanpak, aanziet voor beeldhouwer vergist zich. Lamers is een conceptueel en ruimtelijk kunstenaar voor wie het beeld niet het doel is, maar een middel tot ontmoeting en confrontatie: een onderzoek waarbij abstracte, figuratieve en organische vormen ingezet worden. Wanneer een kunstwerk verschillende betekenislagen bevat kan toegankelijkheid of vervreemding een welkome opstap zijn. Door die beelden uit te voeren in bijzondere materialen lokt het werk van Lamers een fysieke toenadering uit. Dit wil niet zeggen dat het werk uitleggerig of begrijpelijk is; het is een toegevoegd idee aan de ruimte. Een goede sculptuur op een verkeerde plek is interessant, en een slecht beeld goed gepresenteerd kan de toeschouwer verleiden tot betrokkenheid, zegt hij.